این پژوهش به بررسی مدیریت جریان وجه نقد حاصل از عملیات و نیز به شناسایی انگیزه هایی می پردازد که در ترغیب شرکت ها به انجام مدیریت جریان نقد حاصل از عملیات موثر هستند. انگیزه های مورد بررسی شامل: اول ناتوانی مالی؛ دوم، پایداری کمتر سود؛ و سوم، واگرایی بین سود و جریان نقد حاصل از عملیات است. مدیریت جریان نقد را می توان «قضاوت مدیران در انتخاب رویدادها برای اصلاح گزارشگری مالی، به منظور گمراه نمودن استفاده کنندگان بیرونی و به وجود آوردن نتایج مثبت» تعریف کرد. این پژوهش از نظر روش، جزو تحقیقات همبستگی و از نظر هدف، جزو تحقیقات کاربردی محسوب می شود. جامعه آماری این پژوهش، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1388-1379 و نمونه پژوهش شامل 130 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطه ای معنادار بین مدیریت جریان نقد حاصل از عملیات و پایداری کمتر سود؛ واگرایی بین سود و جریان نقد حاصل از عملیات است، تاثیر ناتوانی مالی در مدیریت جریان نقد حاصل از عملیات به اثبات نرسید.

در این تحقیق به منظور بررسی وجود مدیریت سود در شرکتهای عضو بورس اوراق بهادار تهران از رابطه بین وجه نقد عملیاتی بعنوان معیار سنجش عملکرد و اقلام تعهدی، مانده اقلام تعهدی اختیاری و تغییرات مانده اقلام تعهدی اختیاری (سنجیده شده با استفاده از مدل K-S) استفاده شده است. در این تحقیق برای آزمون فرضیه از نمونه آماری حاوی 591 عضو به صورت شرکت - سال که مربوط به 197 شرکت تولیدی و برای سال های 1385 الی 1387 می باشد استفاده گردید. اعضای نمونه بر اساس وجه نقد عملیاتی خود به 13 گروه شامل 3 گروه با وجه نقد عملیاتی منفی و 10 گروه با وجه نقد عملیاتی مثبت تقسیم بندی شدند. نتایج حاصل از آزمون همبستگی نشان داد در اکثر پورتفوی ها، مدیریت سود انجام می شود. همچنین آزمون مدل رگرسیون نشان می دهد که در مجموع شرکتهایی با عملکرد خوب مایل به دستکاری سود برای کاهش آن هستند. اما میزان مدیریت سود در پورتفوی های با وجه نقد عملیاتی مثبت در مجموع در سطح پایینی قرار دارد. از سوی دیگر نتایج نشان می دهند که شرکتهایی با عملکرد ضعیف، مایل به دستکاری سود، برای افزایش آن هستند.

از آنجایی که در فرآیند اندازه گیری سود ناراسایی هایی مانند تضاد منافع بین مدیران و سهامداران، نیاز به برآوردها و تخصیص ها و پیش بینی های آتی و سایر عوامل وجود دارد، این نارسایی ها موجب شده کیفیت سود خالص گزارش شده پایین باشد. بنابراین هدف این پژوهش ارزیابی کیفیت سودآوری شرکتهای فعال بورس اوراق بهادار تهران، در کوتاه مدت و در بلند مدت می باشد. روش پژوهش حاضر، از نوع همبستگی بوده و به منظور مشخص نمودن تفاوت کیفیت سود در دو گروه صنایع دارویی و شیمیایی از آزمون مقایسه میانگین دو جامعه استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که کیفیت سود در گروه صنایع دارویی در بلند مدت بیشتر از کوتاه مدت می باشد اما گروه صنایع شیمیایی هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت دارای کیفیت سود بالا هستند. همچنین شرکتهای فعال در صنعت شیمیایی از کیفیت سود بالایی نسبت به شرکتهای فعال در گروه صنعت دارویی برخوردار می باشند. به طور کلی فروش نقدی بیشتر و مدیریت مناسب و جمع آوری به موقع و کوتاه مدت فروش های نسیه از عوامل تاثیر گذار بر کیفیت سود شرکتها می باشند.

هدف: هدف این پژوهش بررسی توان پیش بینی جریان های نقدی آتی توسط سودهای گذشته در مقایسه با جریان های نقدی گذشته است.روش: نمونه ای متشکل از 69 شرکت طی سال های 1383 تا 1396 انتخاب و برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل های رگرسیونی با استفاده از داده های مقطعی، تحلیل سری زمانی و روش مارکوف استفاده شد؛ همچنین در این پژوهش، از روش فرآیندهای تصادفی مارکوف برای پیش بینی جریان های نقدی آتی استفاده شد؛ به همین منظور ماتریس های احتمال انتقال تشکیل و پس از بررسی برقراری فروض پایۀ الگو، فرآیند انتقال تخمین و یافته ها استخراج شد.نتایج: نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد در پیش بینی جریان های نقدی عملیاتی آتی، توان تبیین جریان های نقدی عملیاتی گذشته بیشتر از سودهای عملیاتی گذشته است. یافته ها در این روش نیز حاکی از برتری توان پیش بینی جریان های نقدی نسبت به سود و زیان عملیاتی است. سایر نتایج نشان داد اقلام تعهدی و نیز تفکیک آن با اجزای کوچک تر، هرچند به تنهایی توان پیش بینی کنندگی جریان نقد آتی را ندارد، با اضافه شدن به مدل هایی که از جریان های نقدی گذشته برای پیش بینی جریان نقد آتی استفاده می کنند، توان آنها را افزایش می دهد. در یک جمله، یافته ها حاکی از نقش برجسته تر صورت جریان های نقدی نسبت به صورت سود و زیان در پیش بینی کنندگی جریان های نقدی آتی است.

پیش بینی سود تقسیمی نقش مهمی در تعیین ارزش سهام شرکت دارد. به عنوان مثال در روش گودرون، ارزش شرکت ها تابعی از سود تقسیمی است. در این پژوهش مقایسه توانایی سود و جریان نقد عملیاتی در پیش بینی سود تقسیمی مورد بررسی قرار گرفته است.در این تحقیق قلمرو زمانی بین سال های 1389 الی 1394 بوده و در مجموع با توجه به محدودیت های اعمال شده، 89 شرکت از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس تهران به عنوان نمونه انتخاب گردید. پس از بررسی سایر تحقیقات، برخی از عوامل اثرگذار بر سود تقسیمی مانند: اندازه شرکت، نسبت بدهی، دارایی جاری و سود تقسیمی سال گذشته به عنوان متغیرهای کنترل انتخاب شدند.ساختار داده ها در این تحقیق، تلفیقی شامل 527 مشاهده می باشد. با استفاده از رگرسیون معمولی و رگرسیون تعمیم یافته مشخص گردید، جریان نقد عملیاتی قابلیت پیش بینی سود تقسیمی را ندارد. نتایج تحقیق نشان می دهد بین اندازه شرکت، جریان نقد عملیاتی، دارایی جاری و سود تقسیمی ارتباط معنی داری وجود ندارد، در عین حال ارتباط خطی معنی دار بین سود هر سهم، نسبت بدهی، سود تقسیمی سال گذشته و سود تقسیمی تایید گردید.

هدف این پژوهش آزمون واگرایی سود حسابداری می باشد. منظور از واگرایی سود، افزایش تفاوت سود شرکت ها در طول زمان است. بدین منظور داده ها از صورت های مالی 149 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385 لغایت 1395 استخراج شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار اقتصاد سنجی ایویوز و از مدل رگرسیون خطی چند متغیره برای آزمون فرضیه ها استفاده شده است. یافته ها بیانگر این است که اگرجه تفاوت سود قابل توجهی بین شرکت های بزرگ و کوچک وجود دارد، اما این شکاف در طول زمان از روند مشخصی برخوردار نبوده است. بعلاوه نتایج نشان داد که ورود شرکت های جدید و محافظه کاری حسابداری از طریق اقلام تعهدی نتوانست واگرایی سود را توضیح دهد، بنابراین نتایج حاکی از عدم تایید فرضیه های پژوهش بوده است.